ขันตี

n. patience

def.:

ความอดกลั้นต่อสิ่งที่ไม่พอใจ

related: forbearance syn.: ขันติ, ความอดทน, ความอดกลั้น sample:

อาจารย์ท่านมีขันตีสูงมาก ไม่หวั่นไหวต่อสิ่งรอบข้างง่ายๆ